کیمیاگر

به نام خدای زیبایی ها ..

کیمیاگری هم به معنای شکل اولیه تحقیق در طبیعت است و هم شاخه فلسفه و روحانیت که هر دو دارای عناصری ازشیمی، فلزکاری، فیزیک، پزشکی، اخترشناسی، نمادشناسی، عرفان، اعتقاد به عالم ارواح و هنر هستند. کیمیاگری دربین‌النهرین، مصر باستان، ایران، هند، چین، یونان، روم، در تمدن اسلامی، و سپس در اروپا تا قرن ۱۹ – به صورت یک شبکهپیچیده از مکاتب و نظام‌های فلسفی در طول دست کم ۲۵۰۰ سال رواج داشته است. 

از دیرباز تبدیل مس به طلا و ساخت داروی جاودانگی که به آن اکسیر نیز گفته می‌شده، بیشترین تلاش کیمیاگران را به خود معطوف داشته‌است. با توجه به این مسئله، به کیمیا، علم اکسیر نیز گفته می‌شده‌است.

اکسیر از نظر جابر بن حیان مشتمل بر هفت گونه است. چنانچه در کتاب الاحجار علی رای بلیناس، جزء دوم آورده است:

اکسیری که در عملیات کیمیا مورد بحث است بر هفت گونه است که از عناصر سه‌گانه نباتی، معدنی و حیوانی می‌باشد. که بصورت مفرد و مجموع آنها است.

1. اکسیر بدست آمده از مواد معدنی.
2. اکسیر بدست آمده از مواد حیوانی.
3. اکسیر بدست آمده از مواد نباتی (گیاهی).
4. اکسیری که از مخلوط مواد حیوانی و گیاهی بدست می‌آید.
5. اکسیری که از مخلوط مواد معدنی و گیاهی بدست می‌آید.
6. اکسیری که از مخلوط مواد معدنی و حیوانی بدست می‌آید.
7. اکسیری که از مخلوط مواد معدنی و گیاهی و حیوانی بدست می‌آید.

منبع : ویکی پدیا

بدین منطور این وبلاگ (کیمیاگر) قصد دارد تا با رویکرد جدید مفاهیم شیمی را بررسی کنیم تا به رحتی بتوانیم رموز هستی را رمزگشایی کنیم !!